Siyah Defterimden ( Sadeleştirilmiş hali)



Bu tozlu defteri çıkardım çekmecemden
Ve bozup yeminimi tutuverdim ''ellerini'' kalemimden.

Biliyorum...
Söz vermiştim yazmayacağım diye.
Zaten ördüyse ağlarını kader,
Öyleyse sana yazmak niye?

Laf anlamaz, uslanmaz, akıllanmaz...
Adı her ne ise gönlümün vukuatı,
İki cihanın sultanı alsa canını,
Ne gelse başa, o şaraptan bıkmaz.

Şimdilerde unutmuş ellerim kalem tutmasını,
Zaten hangi kalem yazar ki,
Mecnun'un kasvet-i kalp iptilasını?

O ki Mecnundur gezer durur çöllerde,
Sorar ''Ey sahra Leyla'm nerede?'',
O ki gelse görse halimi,
Başımı okşardı unutup gözünde tüten yarini.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen yorumlarınızda illegal, argo, saldırgan kısaca herhangi kötü bir şey kullanmayınız. Teşekkürler

Beni takip et